هیچ مپرس از حال خرابم
دوری تو شد درد وعذابم
عشق است حرف وکلامم
راه است سخت ونتوانم
هر چند انتهای این قصه ندانم
تا آمدنت به انتظار می مانم
در خلوت کوچه باران زده
از عشق تو باز می خوانم
عمرمم گر دهد فرصت دیدار
خواهم هر شب مهتاب تو بمانم
پ.ن
کو آن حافظ که ببیند
من آن بنده شعرش
دست برنمیدارم از کتاب شعرش
تا نگیرم عشقم از فال شعرش
۹۳/۴/۱۴
ثبت شده در ۱۳۹۳/۵/۶ به شماره 323650 در سایت شعرنو
