Skip to content

شب غرق نور ماه بود
آسمان روشن تر از هر روز بود
زمین محو تماشای ماه بود
در تاریکی شب نور بود
گوی ماه حکم ران بود
سکوت تنها معنا بود
در ظلمت شب ستاره چشمک زن بود
جنگل خفته در خواب بود
جغد پیر هنوز بیدار بود
دریا خیره به ماه بود
عکس ماه سطح آب بود
آب در حال خروشان بود
لحظه ای سیاهی بود
من بودم وماه بود
ماهی داخل آب بود
خورشید در حال طلوع بود
پرستو نغمه خوان بود
گرچه روز بود
اما چهره ماه نمایان بود
طیبه عبداللهی
ثبت شده در ۱۳۹۱/۹/۶ به شماره 208226 در سایت شعرنو

