کوچ لحظه لحظه احساسم
با مرگ تدریجی کلامم همراه بود
با توقف بی امان نفس هایم آشنا بود
با دگرگونی آرامش خیالم محک خورده بود
با بادبادکهای رنگارنگ افکارم هم بازی بود
با طوفانی از عشق سقوط کرد
به اعماق اقیانوس آرام
تا آرامش را احساس کند
طیبه عبداللهی
ثبت شده در ۱۳۹۱/۱۱/۷ به شماره 219663 در سایت شعرنو
