آشیانه حرف می زنم با تو اما سزاوار سکوت نیستم کجای این زمین جایی برای من است حتی قلب مهربان تو هم ازآن دیگریست پس آشیانه من همان تاریک خانه تنهاییست طیبه عبداللهی ثبت شده در ۱۳۹۲/۱/۱۱ به شماره 231265 در سایت شعرنو